یاد من باشد از فردا صبح
جور دیگر باشم
بد نگویم به هوا، آب ، زمین
مهربان باشم، با مردم شهر
و فراموش کنم، هر چه گذشت
خانه دل، بتکانم ازغم
و به یک پارچه از جنس نسیم
بزدایم دیگر،من غباری ز کدورت، باشوق
مشت را باز کنم، تا که دستی گردد
و به لبخندی خوش
دست در دست زمان بگذارم
ادامه مطلب ...